Ryszard Pawłowski
Ilość wyświetleń: 721 - Dodano: środa, 03 lutego 2021 15:47
Zaczął się wspinać w 1970 r. Początkowo zafascynowany jaskiniami, wybrał jednak przestrzeń i ekspozycję. W 1977 r. po raz pierwszy wziął udział w wyprawie w góry najwyższe, w Hindukusz Afgański, gdzie wszedł nowymi drogami na trzy szczyty: siedmiotysięczniki Akher Chagh i Kohe Tez oraz wysoki sześciotysięcznik Shayoz Zom.
Rok później przyszedł czas na Andy Peruwiańskie. Ekspedycją kierował legendarny Adam Zyzak, a wyjazd przyniósł Pawłowskiemu dwie nowe drogi i pierwsze polskie wejście na drugi co do wysokości szczyt Cordillera Blanca: sześciotysięcznik Huandoy Oeste. Najciekawszym osiągnięciem była jednak nowa droga na Pirámide de Garcilaso, którą Pawłowski wytyczył po 5 dniach wspinaczki w zespole z Michałem Kuligiem.
W 1979 r. wytyczył nową drogę na pd.-zach. ścianie sześciotysięcznika Rishi Kot pokonaną w czystym stylu alpejskim w ciągu 2 dni w zespole z Tadeuszem Karolczakiem.
Intensywnie działał także cały czas w Tatrach. Warte odnotowania dokonania to chociażby przejścia na Kotle Kazalnicy: pierwsze bez poręczowania Kantu Wielkiego Zacięcia (1978), pierwsze samotne (1980) i jednodniowe (1986) Superścieku i pierwsze samotne Ścieku (1983).
W 1981 r. Pawłowski dokonał m.in. pierwszego polskie wejścia na Mount Cook wraz z Krzysztofem Wielickim oraz pierwszych polskich przejść legendarnych dróg The Nose na El Capitanie i Nortwest Face na Half Dome Yosemite.
Jego pierwszym ośmiotysięcznikiem, na który wszedł w 1984 r., był Broad Peak. W 1991 r. zdobył Annapurnę płd. ścianą. Rok później, jako pierwszy Polak, wszedł na Ama Dablam (trzykrotnie w ciągu jednej wyprawy). W 1993 r. stanął na wierzchołku Nanga Parbat, a jesienią następnego roku na Lhotse. Lata 1994-1995 przyniosły pierwsze wejścia Pawłowskiego na Mount Everest: najpierw od strony nepalskiej, a później od tybetańskiej. W 1996 r. wszedł na K2 trudnym Północnym Filarem, co uważa za swoje największe osiągnięcie spośród wspinaczek na szczyty ośmiotysięczne.
W kolejnych dziesięcioleciach stawał jeszcze wielokrotnie na szczytach ośmiotysięcznych: Gasherbrumie I (1997), Gasherbrumie II (1997, 2003, 2006), Cho Oyu (2000, 2005), Shisha Pangma Middle (2001). Wracał także na Mount Everest, aby dokonać swojego trzeciego (1999), czwartego (2012) i piątego (2014) wejścia na „Dach Świata”.
Znany Amerykanin Alex Lowe, powiedział kiedyś, że najlepszym wspinaczem jest ten, który z uprawiania alpinizmu czerpie najwięcej radości. I wydaje się, że w tej kategorii Pawłowski jest jednym z liderów złotej ery polskiego himalaizmu.
Laureat Super Kolosa (2020)
Laureat Nagrody Wiecznie Młodzi (2017)
W styczniu 2021 roku przyjął zaproszenie do Honorowej Kapituły Kolosów.
- Etykiety: Honorowa Kapituła Kolosów, Super Kolos
